"ช่วงเวลาที่คิดแต่เรื่องของตัวเอง
รู้สึกว่ามันกลายเป็นการเสียเวลาโดยใช่เหตุ
ผมน่ะ .. เป็นคนพวกนั้นแหละครับ"
"นิสัย"
เวลาอยู่กับเพื่อน จะเป็นคนแบบไหนกันนะ ?
ผมน่ะ ถ้าถูกชวนให้มาสุมหัวกันล่ะก็
ก็จะเป็นผู้ฟังล่ะ
แต่ถ้าตัวผมเองเป็นคนชวนละก็ จะเป็นฝ่ายพูดมากเสียมากกว่า
แต่ไม่ว่าจะถูกชวนหรือชวนละก็นะ ถ้าได้สุมหัวแล้วล่ะก็
เรื่องบทบาทมันก็ไม่สำคัญหรอกเนอะ
เวลาที่ชักชวนใครๆเหรอ? ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใครก็ไม่รู้สึกเกรงใจหรอก
แล้วก็จะชักชวนกันมาแบบกระตือรือร้นสุดๆด้วย น่าเสียดายนะ (ฮา)
"จิตใจ"
เพื่อนที่เข้ากันได้ดีล่ะ?
มาเป็นเพื่อนกับคนแบบนี้กันเถอะ ... อะไรพวกนั้นผมไม่ค่อยคำนึงถึงมันเท่าไหร่หรอก
หรือถ้าจะให้พูด คนที่มีบรรยากาศคล้ายๆผมก็คงมีเยอะเหมือนกันน้า
คนที่ไม่ค่อยคิดเรื่อง"ระยะห่างกับอีกคนน่ะจะมากขนาดไหนน้าา" น่ะ รู้สึกว่าน่าจะเข้ากับผมได้มากกว่าล่ะ คนที่ทำงานร่วมกันก็เยอะน่ะนะ
แต่ไม่ว่ากะใครก็เป็นเพื่อนได้ทั้งนั้นแหละ ทุกเพศทุกวัยได้หมดแหละ เนอะ
ก็เพราะไม่มีคนที่เกลียดนั่นแหละ
"จิตใจ"
เอาจริงๆนะ มีเรื่องอะไรกังวลใจไหม?
ไม่นะ อาจเป็นเพราะเป็นพวกไม่ค่อยมีอะไรให้กังวลก็ได้
ตอนที่คิดเรื่องของตัวเองน่ะ ก็จะต้องแยกเวลาออกไปใช่ไหม ตรงนั้นแหละที่ไม่ชอบเลย
รู้สึกเสียดายเวลาน่ะ แล้วยิ่งไปกว่านั้นนะ เรื่องของอาราชิก็ดี เรื่องละครก็ดี เรื่องที่ให้ขบคิดก็ดี
แค่เรื่องที่ต้องทำยังไงต่อน่ะ มีมากมายเหลือเกินแล้ว
ถ้าผมมีเวลามากังวลกับตัวเองบ้าง ก็อยากจะเป็นคนแบบนั้นเหมือนกันน้า
หน้าต่อๆไปให้เบลอไปนะ เกิดปัญญาหางอึ่งจะเอื้อมแปล
ผิดโปรดบอกนะแฮว้ฟ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น