หน้าเว็บ

25591026

แปล [63] :また今日と同じ明日が来る Mata Kyou To Onaji Asu Ga Kuru

また今日と同じ明日が来る
วันนี้ที่เหมือนพรุ่งนี้ก็จะมา



あの頃 僕が見てた 君はどんな色だっけな
ในช่วงตอนโน้น ภาพของเธอที่ผมเคยเห็นเป็นสีอะไรกันนะ
思い出し 色づく ほんの少し泣きたくなった
พอนึกถึง สีก็เปลี่ยนไป รู้สึกอยากจะร้องไห้ขึ้นมาน้อยๆเหมือนกัน

"無限に感じてた時間に作り上げた
たくさんの君のかけら"
ชิ้นส่วนของตัวเธอเองมากมาย ถูกสร้างขึ้นมาอยู่ในห้วงเวลาที่เป็นนิรันดร
ちょっと怖くて 取り出せなくって
รู้สึกกลัวเกินกว่าที่จะฉวยชิงออกมา

胸の鼓動の高鳴りに二人一緒に身を任せて
เราต่างพากันล่องลอยไปกับผีเสื้อนับพันที่กระพืออยู่ในอก
夢中になるまで一瞬だった
ชั่วพริบตาเดียวก่อนที่เราจะพากันเข้าไปอยู่ในฝัน
そんな日々が懐かしくて
วันคืนเหล่านั้นช่างชวนให้คิดถึงเหลือเกิน
どうすれば思い出せる? どうすれば忘れられる?
ต้องทำยังไงหรือถึงจะนึกออก แล้วต้องทำยังไงหรือถึงจะถูกลืมเลือน

tell me…何だか眠れない夜に
บอกทีสิ ในค่ำคืนที่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงไม่อาจหลับใหล
頭の中くすぐられてるような
ถึงได้รู้สึกเหมือนกับถูกทำให้ว้าวุ่นอยู่ข้างใน
ねえ、どこを掻いたら治まるの? so tell me tell me…
นี่ .. ต้องทำยังไงหรือ ถึงจะได้หายว้าวุ่นลงได้ บอกทีสิ บอกที
**ท่อนนี้ นิโนะใช้คำว่า จั๊กจี้/คันที่กลางหัว พอรู้สึกที่กลางหัวเลยต้องเกา เพื่อให้หายคัน
แต่แปลแล้วตลกอะ ใช้ว้าวุ่นละกัน
あれもこれも欲しくなった欲望に襲われた僕には
ตัวผมที่ถูกโจมตีด้วยความต้องการที่อยากได้โน่นได้นี่เต็มไปหมดน่ะ
もう一度君に笑顔を…? oh tell me tell me…
ก็อยากจะทำให้เธอยิ้มอีกครั้ง...

声を聴かせて 忘れられるよう
ให้ได้ยินเสียงหน่อย (เธอ)กำลังจะหายไปจากความทรงจำแล้ว
僕の中でまだ君の声は 特別なままそこにいるんだ
เสียงของเธอที่ยังอยู่ในตัวของผม ยังคงอยู่แบบนั้นเป็นที่ที่พิเศษสำหรับเธอ

声を聴かせて 忘れられるよう
ให้ได้ยินเสียงหน่อย (เธอ)กำลังจะหายไปจากความทรงจำแล้ว
もう振り返らず前を向ける様に
ผมจะพยายามเดินต่อไปข้างหน้าโดยไม่มองย้อนกลับไป

鏡に映り込んだ 冴えない顔を見て
มองดูไอ้คนหน้าตาซังกะตายที่ฉายอยู่บนกระจก
情けない 仕方がない 君の所為だと言い訳した
ทั้งน่าสมเพช จนเกินเยียวยา ก็เลยโทษเธอไป(ที่ทำให้เป็นแบบนี้)

無限に感じてた時間に作り上げた かけがえのない瞬間を
ช่วงเวลาที่ไม่อาจมีอะไรมาแทนที่ได้ ถูกสร้างขึ้นให้เป็นนิรันดร
もう見たくなくて 夜空に投げた
แต่ก็ไม่อยากเห็นมันอีกแล้ว เลยจะโยนมันทิ้งไปให้ท้องฟ้าค่ำคืนนี้บดบัง

胸の鼓動の高鳴りが未だある僕が情けなく
ผีเสื้อในอกผมก็ยังคงกระพือปีก น่าละอายเสียเหลือเกิน
きみを忘れる為に前に みえない明日を探してるけど
เพื่อจะลืมเธอแล้ว จึงได้เสาะหาวันพรุ่งนี้ที่ไม่อาจมองเห็น แต่ทว่า
何か始まる様な…
เหมือนบางอย่างกำลังจะเริ่ม
何か終わる様な…
เหมือนบางอย่างกำลังจะจบ

声を聴かせて 前を向けるよう
ให้ได้ยินเสียงหน่อย จะได้เดินต่อไปข้างหน้าได้
世界に閉じ込められないよう いつだって足掻き苦しむんだ
ไม่ว่าเมื่อไหร่ การตะเกียกตะกายให้พ้นจากโลกที่ถูกจองจำก็ทรมานเหลือเกิน

声を聴かせて 明日にいけるよう
ให้ได้ยินเสียงหน่อย จะได้ไปต่อในวันพรุ่งนี้ได้
考えつく全てに僕らは 考えて行かなきやいけないんだ
จะว่าไป เราเองต้องเป็นคนไตร่ตรองทั้งหมดเอง

tell me…何だか眠れない夜に
บอกทีสิ ในค่ำคืนที่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงไม่อาจหลับใหล
頭の中くすぐられてるような
ถึงได้รู้สึกเหมือนกับถูกทำให้ว้าวุ่นอยู่ข้างใน
ねえ、どこを掻いたら治まるの? so tell me tell me…
นี่ .. ต้องทำยังไงหรือ ถึงจะได้หายว้าวุ่นลงได้ บอกทีสิ บอกที
あれもこれも欲しくなった輝きに満ちあふれた世界は
โลกที่สว่างไสวสดใสไปด้วยความต้องการที่อยากจะได้โน่นได้นี่
どこを辿れば見つかるの…?
ต้องไปหาที่ไหนหรือถึงจะเจอ?

声を聴かせて 忘れられるよう
ให้ได้ยินเสียงหน่อย (เธอ)กำลังจะหายไปจากความทรงจำแล้ว
僕の中でまだ君の声は 特別なままそこにいるんだ
เสียงของเธอที่ยังอยู่ในตัวของผม ยังคงอยู่แบบนั้นเป็นที่ที่พิเศษสำหรับเธอ

声を聴かせて 忘れられるよう
ให้ได้ยินเสียงหน่อย (เธอ)กำลังจะหายไปจากความทรงจำแล้ว
また今日と同じ明日が来る
แล้ววันพรุ่งนี้ที่เหมือนวันนี้ก็จะมา





---------------------------------------
อนึ่ง ผิดโปรดบอก แปลยากจริงๆ เมนแม่มอีโม อินดี้
อสอง เนื้อเพลงมีใช้ทั้ง きみ 君 อะ ไม่รู้ว่ามีนัยยะแบบ นิจิปะน่ะ เดี๋ยวต้องหาอ่านสัมภาษณ์เอาอะ

25591005

แปล [62] : เรื่องเล่าผู้ชายวัยกลางคนกับการติดโซเชียล

(Japon Arena Nagoya MC)
วันที่กลุ่มไลน์อาราชิตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการคือวันที่ 6 Nov 2016
ไอบะคุงเปลี่ยนมือถือเป็นสมาร์ทโฟน แล้วก็รวมกับโอจังที่ยังใช้ไม่คล่อง ก็ได้นิโนะมาสอนให้
คนแรกที่ตั้งกรุ๊ปไลน์เลยก็คือไอบะจังที่สกิลโซเชียลเบบี๋ที่สุด

Orista (ฉบับ 25 Dec 2015)
(Q: ใครๆต่างก็มีกรุ๊ปมากมาย ถ้าจะให้อาราชิอวดบ้างล่ะ? )
ซาโตชิ: ช่วงนี้เราห้าคนสร้างกรุ๊ปเมล์ขึ้นมาล่ะเนอะ
จุน: ไอบะซังเองก็ติดงอมแงมเนอะ
ซาโตชิ: ใช่ ถูกมัตสึจุนริบมือถือไป แล้วก็เอาไปตั้งค่า แต่ว่านี่ก็สนุกดีนะ เวลาที่ไม่เข้าใจอะไร ทุกคนก็ทำแก้ๆให้เสร็จหมดเลย
จุน: ก็ไม่ใช่ช็อปนะ (ฮา)

Bay (27 Dec 2015)
ต้นเหตุทั้งหมดก็คือ จะเซอร์ไพร์สวันเกิดโอโนะซาโตชินั้น จะทำยังไงไม่ให้ถูกจับได้ก่อนจะวันจริงดี
คาซึ: ตอนวันเกิดรีด้าเนี่ย พวกเราอยากจะคุยกันว่าตอนMCจะเซอร์ไพร์สกันแบบนี้นะ แต่รีด้าก็เอาแต่อยู่ในห้องพัก เลยไม่มีโอกาสได้คุยเลย จะให้หายออกไปสี่คนเพื่อไปแอบคุยเดี๋ยวก็พิรุธอีก ก็เลยรวมตัวกันสี่คนแล้วก็ติดต่อกัน แล้วพอหลังคอนก็เลยชวนรีด้าเข้ามาด้วย ก็เลยเป็นที่มาแบบนี้แหละ

รายการต้นปี (1 Jan 2016)
จุน: ช่วงนี้ เรามีกรุ๊ปเมล์ที่มีกันแค่ห้าคนครั้งแรก เหมือนเป็นห้องๆหนึ่งน่ะ ติดต่อกันอยู่แค่ห้าคนบ้าง ส่งรูปมาอวดกันบ้าง แหม แต่ก็ฟังสยิวกิ้วอยู่บ้าง (ฮา)
คาซึ: แค่งานมันไม่พออะเนอะ เราอยากมีส่วนร่วมในชีวิตกันและกันเป็นปกติ (กรุ้มกริ่ม)
จุน: ก็ไม่ได้จะมาส่ง “ราตรีสวัสดิ์” อะไรกันหรอก แต่ว่าจนถึงตอนนี้ก็มีเมมเบอร์ที่เราไม่รู้เบอร์โทรฯด้วยล่ะ

จุน: ตอนคอนที่โอซาก้าเป็นวันเกิดรีด้าพอดี เลยกะจะเซอร์ไพร์สช่วงเอ็มซี ก็เลยเริ่มที่สี่คนก่อน แล้วก็ลากรีด้าเข้ามา หลังจากนั้นก็ส่งรูปอวดกัน จนถึงตอนนี้ก็นับได้ 2 เดือนแล้วที่อยู่ด้วยกันตลอด
คาซึ: ก็ถ้าให้ชายวัยสามสิบมาจับสมาร์ทโฟนก็เป็นแบบนี้แหละ (ฮา) เอาน่ะต่อให้ไม่ค่อยรู้อะไรก็ลองๆไปเถอะ

ภาพซาโตชินุ่งลิงตัวเดียว (ถ่ายโดยนิโนะ) (30 Jul 2016)
ตอนที่สองคนอยู่ด้วยกัน เมล์ก็ถูกส่งไปหาซากุไรกับมัตสึจุน
โชจัง:ภาพอย่างกับอะไรสักอย่างตากแห้งเลย! (ฮา)
คาซึ: ตั้งกะนุ่งลิงตัวเดียวมานั่งก็มองอยู่ร่วมสิบนาทีเลย .. เหมือนตาแก่ที่ยังเตะปี๊บดังยังไงยังงั้น
ไอบะจัง:  พอกลับมาห้องพักก็มีเมล์เข้ามาประมาณ 9 เมล์ จะบอกว่าเหมือนตาแก่ก็ยังไง .. เหมือนมัมมี่มากกว่า!
(หลังจากนั้นก็ส่งภาพโอโนะกำลังโพสกล้ามไปอีก)

จากโชคุงที่ส่งวิดีโอไปหาว่า “คนญี่ปุ่นได้ยินม้าย” (เมเนซังถ่าย)
(จาปอง โยโกอารี)
เมมเบอร์ขอให้โชคุงถ่าย “คนญี่ปุ่นได้ยินม้าย”
(โอโตโนะฮะ)
เมเนซังที่ไปด้วยกันถ่ายให้ แล้วสี่คนก็ตอบกลับมาว่า “ได้ยินๆ” “ได้ยินวึ้ย”