| サヨナラ今... サヨナラから... | |||||||||
| ลาก่อนนะตอนนี้ ... จากนี้คงต้องเอ่ยคำลา .... | |||||||||
| ひとつずつ ひとつずつ 僕らが見てた世界は | |||||||||
| 寂しさを 置き去りに 日常へと飲み込まれる | |||||||||
| ทีละเล็กทีละน้อย โลกที่พวกผมเคยเห็นอยู่ | |||||||||
| ความเงียบเหงาถูกทอดทิ้ง ในทุกๆวันที่ถูกกลืนกิน | |||||||||
| いくつもの“もしも”が まとわりついたまま | |||||||||
| どんな言葉を並べたとしても 君はもういない | |||||||||
| "ถ้าสมมติว่า" ที่มีอยู่มากมาย ตามติดเราไปอยู่ตลอด | |||||||||
| ไม่ว่าจะเรียบเรียงคำพูดออกมาดีสักเท่าไหร่ เธอก็ไม่อยู่อีกแล้ว | |||||||||
| にぎやかなこの街の片隅で 何も出来ない僕がいる | |||||||||
| 空回り擦り切れてゆく 心がまだ震えてる | |||||||||
| 白いため息から 零れてゆく 君の温もりさえ 思い出せず | |||||||||
| 出るはずもない答え探し疲れて 今日も眠りにつく | |||||||||
| ในซอกมุมของเมืองที่คราคร่ำไปด้วยความสดใส ตัวผมที่ทำอะไรไม่ได้อยู่ตรงนั้น | |||||||||
| เดินสะเปะสะปะไปอย่างไร้จุดหมาย ทั้งหัวใจนั้นยังสั่นหวั่นไหว | |||||||||
| ควันสีขาวออกมาตามจังหวะหายใจ กระทั่งความอบอุ่นของเธอก็จำไม่ได้เลย | |||||||||
| ออกตามหาคำตอบที่ไม่มีอยู่จริงจนอ่อนล้า ... วันนี้ก็หลับใหลอีกเช่นเคย | |||||||||
| もう少し あと少し 強くありたいと願えば | |||||||||
| その度に 臆病だと 思い知らされるだけ | |||||||||
| ขออีกนิด .. แค่อีกเพียงนิด ขอให้เข้มแข็งขึ้น | |||||||||
| แม้หนทางข้างหน้า ความอ่อนแอที่มีจะรู้อยู่แล้วก็ตาม | |||||||||
| それぞれの記憶は かたちを変えるけど | |||||||||
| 君の言葉に嘘はないことを ずっと信じていたい | |||||||||
| ความทรงจำแต่ละสิ่งแต่ละอย่าง ถูกทำให้เปลี่ยนรูปร่างก็ตาม | |||||||||
| อยากจะเชื่ออย่างสุดหัวใจว่า คำที่เธอพูดนั้นไม่เคยลวงหลอกกันเลย | |||||||||
| どれだけ時間が流れたとしても 忘れられない君がいる | |||||||||
| いびつなまま抱え込んだ 心がまだ疼いてる | |||||||||
| いつか見た夢なら 離れてゆく 僕を呼ぶ声さえ かすれてゆく | |||||||||
| 行くあてのない涙は気づかれぬまま そっと流れてゆく | |||||||||
| ต่อให้เวลาไหลผ่านไปเท่าไหร่ เธอก็ยังติดฝังอยู่ในความทรงจำอย่างนั้น | |||||||||
| โอบกอดความบิดเบี้ยวไว้ หัวใจตอนนี้ก็ยังเจ็บปวด | |||||||||
| ความฝันที่เคยเห็น ตอนนี้ลอยห่างไกล พยายามเรียกเท่าไหร่ ก็ได้เพียงเสียงแหบแห้งกลับมา | |||||||||
| ไร้เป้าหมายที่จะเดินไปโดยที่น้ำตาก็พร่างพรูไม่รู้ตัวอย่างนั้น ... ก็ค่อยๆเริ่มบ่าออกมา | |||||||||
| あの日 止まったままの世界で | |||||||||
| 何を伝えたらいい 今も分からないよ | |||||||||
| วันนั้น .. ที่โลกทั้งใบหยุดหมุน | |||||||||
| ควรจะบอกอะไรกับเธอออกไป จนตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลย | |||||||||
| どれだけ時間が流れたとしても | |||||||||
| ต่อให้เวลาไหลผ่านไปเท่าไหร่ | |||||||||
| にぎやかなこの街の片隅で 何も出来ない僕がいる | |||||||||
| 空回り擦り切れてゆく 心がまだ震えてる | |||||||||
| 白いため息から 零れてゆく 君の温もりさえ 思い出せず | |||||||||
| 出るはずもない答え探し疲れて 今日も眠りにつく | |||||||||
| ต่อให้เวลาไหลผ่านไปเท่าไหร่ เธอก็ยังติดฝังอยู่ในความทรงจำอย่างนั้น | |||||||||
| โอบกอดความบิดเบี้ยวไว้ หัวใจตอนนี้ก็ยังเจ็บปวด | |||||||||
| ความฝันที่เคยเห็น ตอนนี้ลอยห่างไกล พยายามเรียกกลับมาเท่าไหร่ ก็ได้เพียงเสียงแหบแห้งกลับมา | |||||||||
| ไร้เป้าหมายที่จะเดินไปโดยที่น้ำตาก็พร่างพรูไม่รู้ตัวอย่างนั้น ... ก็ค่อยๆเริ่มบ่าออกมา | |||||||||
| 忘れないから 忘れないから | |||||||||
| เพราะไม่อาจลืมเลือน เพราะลืมไม่ได้ |
25570725
แปล [43] : サヨナラ後で
25570722
แปล [42] : 二人の記念日
| 言い出せない事があるけれど 照れくさくて | ||||||||||||
| 忘れたわけじゃない 大切な事だから | ||||||||||||
| ถึงแม้จะมีเรื่องที่ไม่สามารถพูดออกไปได้ ถึงแม้บางคราวจะงุ่มงามไปหน่อย | ||||||||||||
| แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะลืมเลือนอะไรไปนะ ก็สำคัญซะขนาดนั้นนี่นา | ||||||||||||
| もしもそれを待ってたなら こんな僕を許してね | ||||||||||||
| 綺麗な瞳を見つめてたい この胸がはじけそうさ 好きだよ | ||||||||||||
| หากเธอกำลังรอสิ่งนั้นอยู่ ก็ขอให้ยกโทษกับคนแบบฉันเถอะนะ | ||||||||||||
| อยากจะจ้องมองดวงตาสวยซึ้ง เสียจนใจอกนี้แทบระเบิดไปด้วยความสุข รักเธอนะ | ||||||||||||
| 白い冬の日も 君に出逢った日も 今度のクリスマスも | ||||||||||||
| 忘れられない日になるといいね 二人の記念日に | ||||||||||||
| วันวานฤดูหนาวที่ขาวโพลนนั้น วันที่เธอกับฉันได้พบกัน คริสมาสต์ครั้งหน้าก็ด้วย | ||||||||||||
| หากกลายเป็นวันที่ตราตรึงไม่เลือนลบได้ก็คงดี วันสำคัญของเราสองคน | ||||||||||||
| 言い争ったこともあったけれど 気にしないで | ||||||||||||
| 距離が出来たなんて思ってないよ 悩まないで | ||||||||||||
| แม้บางครั้งเคยมีปากเสียง แต่ขออย่าได้ถือสา | ||||||||||||
| อย่าไปจำว่าเราเคยมีช่องว่าง อย่าไปใส่ใจกับมันนักเลย | ||||||||||||
| もしも君を傷付けたなら そんな自分を許せない | ||||||||||||
| 悲しい目をして見つめないで この胸が張り裂けそうさ ごめんね | ||||||||||||
| หากทำเธอเจ็บข้องเคืองขุ่น ตัวฉันนั้นคงไม่มีทางให้อภัยตัวเอง | ||||||||||||
| อย่ามองกันด้วยสายตารวดร้าวแบบนั้น มันแทบจะฉีกใจผมให้ขาดวิ่น ขอโทษนะคนดี | ||||||||||||
| 君が泣いた日も 傷付け合った日も 淋しかった夜も | ||||||||||||
| 笑い飛ばせる日が来るといいね 「あんな事もあったね」だなんて | ||||||||||||
| 白い冬の日も 君と歩いた日も 凍えそうな夜も | ||||||||||||
| いつでも君のそばにいるよ この手を放さない | ||||||||||||
| วันที่เธอร้องไห้ วันที่เราทำร้ายหัวใจกันและกัน ค่ำคืนที่อ้างว้างก็ด้วย | ||||||||||||
| คงดีไม่น้อย หากวันที่สามารถหัวเราะได้มาถึง แล้วพูดว่า "เรื่องแบบนี้ก็มีเหมือนกันเนอะ" | ||||||||||||
| วันวานฤดูหนาวที่ขาวโพลน วันที่ได้ร่วมเดินเคียงข้าง กระทั่งวันที่หนาวจับใจ | ||||||||||||
| ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็มีเธอเคียงข้าง ไม่มีวันปล่อยเธอจากไป | ||||||||||||
| 暖を取る様 寄り添う二人 ふと手を繋ぎ かみ合う楔 | ||||||||||||
| ベルが鳴ろうとも少しの不在 一秒先は 現在も昔 | ||||||||||||
| 雪が止むことだけは決まってるから 現在はこうして掴んでる、ただ | ||||||||||||
| あなたにとってどうかな 今日からもずっとずっと Holy night | ||||||||||||
| Christmas time is coming to town いつか未来に 赤い絨毯 | ||||||||||||
| そこは何人たり 邪魔ない空間 腕 胸の中で 夢の中へ | ||||||||||||
| คู่รักอิงแอบแนบเคียงกาย โอบกอดกันคลายหนาว สองมือที่สอดประสาน เหมือนส่วนเสี้ยวที่พรัดพรากหากันเจอ | ||||||||||||
| ต่อให้เสียงรบกวนใดๆ ก็คงจะเป็นลืมมันไปเสียอย่างนั้น เพราะหนึ่งวินาทีที่ผ่าน ก็คืออดีตไม่อาจกลับคืน | ||||||||||||
| หากสิ่งที่เด่นชัด คือการหยุดตกของหิมะ ก็ขอกอดเธอเอาไว้แบบนี้แล้วกัน | ||||||||||||
| เธอเองจะรู้สึกยังไงกันนะ ต่อแต่นี้และตลอดไป นี่คือค่ำคืนที่แสนมีค่าสำหรับเรา | ||||||||||||
| ช่วงเวลาแห่งการเฉลิมฉลองค่อยๆคืบคลานมาใกล้ สักวันหนึ่งเราจะเดินย่ำไปบนพรมแดงสู่อนาคต | ||||||||||||
| ที่ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถมาแทรกขวาง ในอ้อมแขน ในหัวใจ ใจความฝัน | ||||||||||||
| 好きだよ | ||||||||||||
| 君のその髪も 細く長い指も 優しく響く声も | ||||||||||||
| 僕の心は熱いままさ この気持ち君がはじめてさ | ||||||||||||
| 白い冬の日も 君に出逢った日も 今度のクリスマスも | ||||||||||||
| 忘れられない日になるはずさ 二人の想い出に | ||||||||||||
| รักเธอนะ | ||||||||||||
| เส้นผมของเธอ นิ้วมือเรียวยาว เสียงอ่อนโยนกึงก้อง | ||||||||||||
| หัวใจของผมอุ่นซ่าน มีความรู้สึกนี้ได้ก็เพราะเธอ | ||||||||||||
| วันวานฤดูหนาวที่ขาวโพลนนั้น วันที่เธอกับฉันได้พบกัน คริสมาสต์ครั้งหน้าก็ด้วย | ||||||||||||
| หากกลายเป็นวันที่ตราตรึงไม่เลือนลบได้ก็คงดี วันสำคัญของเราสองคน | ||||||||||||
| 二人の記念日に | ||||||||||||
| วันสำคัญของเราสองคน | ||||||||||||
| 二人の想い出に | ||||||||||||
| ความทรงจำของเราสองคน ------------------- สาบานว่าแปลไปเห็นแต่โอมิยะ เพลงนี้เพลงโอมิยะป่ะ? หวานเลี่ยนเสียดตับ ถถถถถ ผิดโปรดบอก |
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)