20825日目の曲 ：二宮和也
ビックリした。こんなにもあなたの事考えたの初めてだ。
家族なのに、いやだからか、当たり前過ぎたのか。
ก็น่าแปลกใจอยู่เหมือนกัน ที่จู่ๆก็คิดเรื่องของคุณขึ้นมาครั้งแรกเอาป่านนี้
ทั้งๆที่เราคือครอบครัวเดียวกันแท้ๆ เพราะไม่อยากทำหรือเพราะมันชัดเจนอยู่แล้วกันนะ
あれがこうなって それがどうなってなんて
難しく考えないで たまには大声で笑えば
กลายเป็นแบบนี้ กลายเป็นแบบนั้นได้ยังไง
เอาน่า อย่าไปคิดอะไรให้มันยากนักเลยหัวเราะออกมาดังๆบ้างก็ได้
俺はさ、あなたの息子で。あなたはそう俺の親であって。
たまたまかも知れないけど、それだけは唯一の誇りで
恥ずかしいから言ってないけど。
そう思ってるよ...
ผมอ่ะนะ ผมเป็นลูกชายของแม่ไง แล้วแม่น่ะก็เป็นแม่ของผม
แม้บางครั้งบางคราวจะไม่ค่อยแน่ใจอะไร แต่เรื่องนี้เรื่องเดียวเท่านั้นที่ผมภูมิใจ(เป็นลูกชายของแม่)
ถึงจะไม่กล้าพูดเพราะอายก็เถอะนะ
แต่คิดแบบนั้นอยู่เสมอแหละ
最近白髪 目立つようになったから。
もういいんじゃない？
ช่วงนี้ผมหงอกก็เริ่มขึ้นให้เห็นบ้างแล้ว
เพราะงั้นพักกันซักหน่อยไหม?
ずっと人の為に生きてきたんだからこれからはやりたいように生きる...っても無理だな。
優し過ぎるから。
เพราะมีชีวิตอยู่เพื่อใครต่อใครมาตลอด
จากนี้จะอยู่ต่อเพื่อสิ่งที่ตัวเองอยากทำ..คงจะเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะมั้ง
เพราะอ่อนโยนใจดีเกินไป
何でかな？ドラマチックに書けないや。
本当普通過ぎて。でもそれが俺達なんだね。
今までもこれからもずっと。
このままでいいよ。行こう。
思ったように...
ทำไมกันนะ? ถึงเขียนอะไรที่มันซาบซึ้งกินใจไม่ได้
คงเพราะมันธรรมดาราบเรียบเกินไป แต่นั่นก็สมเป็นพวกผมนะ
กระทั่งตอนนี้และจากนี้ต่อไปก็ด้วย
แบบนี้แหละดีแล้ว .. เป็นต่อไปแบบนี้แหละ
ขอให้เป็นอย่างที่คิดนั่นแหละ
ずっとこのまま歩いて行けば、きっといつか来るんだよな...
ถ้าก้าวเดินต่อไปแบบนี้ สักวันคงต้องถึงที่หมายอย่างแน่นอน
もし、俺があなたの立場になったのならどう思うのだろう？
その時、分かるのが悔しいんだよ。
あなたの偉大さを...
สมมตินะว่า ซักวันหนึ่งผมได้ไปอยู่จุดที่แม่เคยอยู่ ผมจะรู้สึกยังไงนะ?
เวลานั้น คงรับรู้ถึงความเจ็บใจ (ที่ไม่เข้าใจอะไรได้เลย)
ความยิ่งใหญ่ของแม่ ..
だからね、多分言わないよ。ばあちゃんはすごい人だって
だって悔しいから。
でもありがとう...
เพราะงั้นนะ บางทีอาจไม่เคยพูด แม่อ่ะเป็นคนที่สุดยอดไปเลย
ถึงจะรู้สึกเจ็บใจอยู่
แต่ว่า"ขอบคุณนะ"
Note : ท่อนสุดท้าย ไปอ่านเจอ ENG มาเขาตีความไว้ว่า ばあちゃん คือแม่ของนิโนะนั่นแหละ คือนางเกรียนใส่แม่ เราก็ว่ามันหมายถึงคาซึโกะม่าม้าอยู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น