会えない時間は君のことを
ช่วงเวลาที่ไม่อาจพบเธอ
考えてたんだ いつだってそう
ก็เอาแต่คิดถึงเป็นเช่นนั้นเสมอมา
どんなに遠くても 絶対
ไม่ว่าจะห่างไกลหันแค่ไหน ยังไง
忘れることなんてないよ
ก็ไม่มีวันลืมเลือนจากใจหรอกนะ
今ここに立って見える
青春たちは いつの日か君と
เหล่าวัยรุ่น ที่ยืนมองเห็นจากตรงนี้
一緒にいた景色ばかり
วันหนึ่งภาพที่ได้ร่วมเคียงข้างกับเธอ
眩しいほどに輝いていたんだ
ส่องสว่างสดใส
まだ見ぬ明日に不安を覚えながら
ขณะที่เป็นกังวลกับวันข้างหน้าที่ยังไม่อาจมองเห็น
それでも何かを掴もうと願って生きて
แต่กระนั้นก็มีชีวิตอยู่และหวังไขว่ขว้ากับบางอย่าง
時が経って ここにいる
และเวลาผ่านไป ก็มาอยู่ที่ตรงนี้
Whoa whoa Whoa whoa
君の笑顔がいつの時も
รอยยิ้มของเธอ ไม่ว่าเมื่อไหร่
この胸の中にいるから
ก็ยังพิมพ์อยู่ในใจนี้
どんな思い出もすべてを預けて
ไม่ว่าจะเป็นความทรงจำแบบไหน ขอให้เธอฝากเอาไว้ทุกสิ่ง
繋いだこの手 離さないよ
จะไม่ปล่อยมือที่เชื่อมถึงกันนี้อยู่หรอก
描いていた未来越え
ก้าวข้ามอนาคตที่เคยวาดฝัน
迎えに来たこの場所
เพื่อมารับเธอ ที่ตรงนี้
ほら一緒に
นี่ไง .. มาด้วยกันสิ
大きくなって帰るために
เพื่อที่จะเติบโตพอจะกลับมาใหม่
置きっ放した心ここにある
คงต้องปล่อยหัวใจทิ้งไว้ตรงนี้
言葉では上手く言えない
กระทำคำพูด ก็ไม่อาจเอื้อนเอ่ยได้ดี
いつも待たせてばかりごめんね
ต้องทำให้เธอรอคอยเสมอ ขอโทษด้วยนะ
過ぎてく毎日 喜ぶ君の顔を想っては
ทุกวันที่ค่อยๆผ่านไป เมื่อนึกถึงรอยยิ้มของเธอที่อาบไปด้วยความสุข..
Whoa whoa Whoa whoa
ここに残していた足跡
ร่องรอยที่หลงเหลืออยู่ที่ตรงนี้
時代に埋もれたとしても
แม้ว่าจะถูกกลบอยู่ในยุคสมัย
それは僕の中 光放ってるよ
ก็ยังส่องสว่างไสวอยู่ในตัวผม
今日も 明日も 君とずっと
เธอก็เช่นกัน ไม่ว่าพรุ่งนี้ วันนี้ ตลอดไป
また新しい朝まで
มาสิ่งไปสู่เช้าวันใหม่ด้วยกันอีกครั้ง
駆け抜けよう このまま
แบบนี้นะ
ほら一緒に
นี่ไง ไปด้วยกันกับผม
変わらないのは
สิ่งที่ไม่เปลี่ยนไป
君への気持ち
คือความคำนึงที่มีถึงเธอ
変わらないのは
สิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนไปคือ
「ただいま」この時を持っていたよ
ยังรอคอยเวลาที่เอจะพูดว่า "กลับมาแล้ว" อยู่นะ
Whoa whoa Whoa whoa
君の笑顔がいつの時も この胸の中にいるから
รอยยิ้มของเธอ ไม่ว่าเมื่อไหร่ ก็ยังพิมพ์อยู่ในใจนี้
どんな想いでも すべてを預けて
ไม่ว่าจะเป็นความทรงจำแบบไหน ขอให้เธอฝากเอาไว้ทุกสิ่ง
繋いだこの手 放さないよ
จะไม่ให้มือที่เชื่ออยู่นนี้ห่างไปไหนแล้ว
描いていた未来越え
ก้าวข้ามอนาคตที่เคยวาดฝัน
迎えに来たこの場所
เพื่อมารับเธอ ที่ตรงนี้
ほら一緒に
นี่ไง .. มาด้วยกันสิ
(おかえり) 歌い続けよう
(ยินดีต้อนรับกลับบ้าน) จะร้องต่อไปแบบนี้
(おかえり) 君がいるから
(ยินดีต้อนรับกลับบ้าน) เพราะมีเธออยู่ด้วยกันนั่นแหละ
(おかえり) 歌い続けよう
(おかえり) 君がいるから
(おかえり)
ผิดโปรดบอก
ชอบเพลงนี้มากเลยอะ ชอบเสียงที่โดดขึ้นมา แล้วค่อยหนักตอนท้าย
โอยเพราะ ชอบ ฟังแล้วอยากกลับบ้าน
